Ентитетот “Слободан Јаќоски” започнува да егзистира во орвеловската 1984, кинеска година на Стаорецот. Од мал ја зачудувал околината со своето познавање на биологијата, и со своето нејадење на чоколокуми. Неговата глава, веројатно генетски предодредена, станува транзит зона за секакви космички отпадници: духови на претенциозни поети-космонаути, неуспешни театарски режисери, постмодерни снобови, а во последно време хибридни домати – пазарни експерименти. Сака ангели (паднати или не). Моментално работи на ппотрагата по Мудрите Јарци, заедно со извесни белгиски вафли, поранешни сеир мајстори, векторски близнаци, женски означени со заменки, боемски секс-скулптори итн.