Таа го мери Скопје по дожина и ширина. Остро, со задача во очите, лепи лица и прилики на ракав за секој да ги види во нивна полна слава. Вектори или фотографии, суви факти или серија емотивни изливи, тие полека, нежно, ја жигосуваат оската на времепросторот и растат... растат... растат... во Нејзино име, во Нејзин лик.